نظرات ياداشت قرب - پرواز تا اوج

+ پرواز تا بر دوست

روزها فکر من اينست و همه شب سخنم * * * که چرا غافل از احوال دل خويشتنم
از کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود؟ * * * به کجا ميروم؟ آخر ننمايي وطنم
مانده ام سخت عجب، کز چه سبب ساخت مرا * * * يا چه بوده است مراد وي ازين ساختنم
جان که از عالم علوي است، يقين ميدانم * * * رخت خود باز برآنم که همانجا فکنم
مرغ باغ ملکوتم، نيم از عالم خاک * * * دو سه روزي قفسي ساخته اند از بدنم
اي خوش آنروز که پرواز کنم تا بر دوست * * * به هواي سر کويش، پر و بالي بزنم