پرواز تا اوج |
[ سه شنبه 88/12/11 ] [ 8:12 صبح ] [ parande ]
[ نظر ]
دوستان خوبم در ابتدای سخنم از اینکه نه شاعرم ونه نویسنده یعنی نه شعر گفتن بلدم و نه قلمی روان برای نوشتن دارم از همتون معذرت می خوام ولی همیشه سعیم بر این بوده وهست که اگر زمانی کسی این وبلاگ رو باز کرداز لحظاتی که برای باز کردن این وبلاگ صرف کرده پشیمان نشه امید وارم که این چنین باشد....... دیروز داشتم قسمت نیایشهای کتاب فلسفه ی نیایش دکتر شریعتی رو مطالعه میکردم واقعا که زیبا نوشته و چه ماهر هنرمندی و چه شیوا سخن میگوید او براستی فهمید معنی انسان بودن رو و درک کرد درکی راستین از اسلام و چه زیبا راهی رو انتخاب کرد حیفم اومد که چند تا از نیایشهاش رو براتون ننویسم خدایا: مرا از چهار زندان بزرگ انسان:"طبیعت"،"تاریخ"،"جامعه"و"خویشتن"رها کن،تا آنچنان که توای آفریدگار من،مرا آفریده ای خود آفریدگار خود باشم نه که همچون حیوان،خود را با محیط،که محیط را با خود،تطبیق دهم خدایا: این آیه را که بر زبان داستایوسکی رانده ای بر دلهای روشن فکران فرود آر:"اگر خدا نباشد،همه چیز مجاز است" جهان فاقد معنی و زندگی فاقد هدف و انسان پوچ است و انسان فاقد معنی، فاقد مسئولیتنیز هست [ پنج شنبه 87/5/3 ] [ 8:21 عصر ] [ parande ]
[ نظر ]
|
|
[قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |