غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد          از شما دور شدن زار شدن هم دارد

هر که از چشم بیفتادمحلش ندهند        عبد آلوده شدن خار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمیبینیمت     چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده   این همه عقده تلمبار شدن هم دارد

از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند       لطف بسیار طلبکار شدن هم دارد

دلم جز هوایت هوایی ندارد                     لبم غیر نامت نوایی ندارد

وضو و اذان ونماز و قنوتم                          بدون ولایت صفایی ندارد

دلی که نشد خانه ی یاس نرگس         خراب است و ویران بهایی ندارد

بیا تا جوانم بده رخ نشانم                       که این زندگانی وفایی ندارد

آشفته دلان را هوس خواب نباشد

شوری که به دریاست به مرداب نباشد

هرگز مژه برهم ننهد عاشق صادق

آنرا که به دل عشق بود خواب نباشد

در پیش قدت کیست که از پا ننشیند

یا زلف تو را بیند و بیتاب نباشد

چشمان تو در آینه ی اشک چه زیباست

نرگس شود افسرده چو در آب نباشد

گفتم شب مهتاب بیا نازکنان گفت

آنجا که منم حاجت مهتاب نباشد

مهدی سهیلی

عاقبت در یک شب از شبهای نور کودک من پا به این دنیا نهاد

                                    آن زمان بر من خدای مهربان نام شور انگیز مادر را نهاد

تاکه ما همسفر عشق به افلاک شویم

بارالها!مددی کن که همه پاک شویم

دست تقدیر چنان کن که پس از دادن جان

درجوارحرم عشق همه خاک شویم