|
پرواز تا اوج 
|
دوست دارم ، بهار پنجره را آفتاب کنار پنجره را این چه صبح عفیف معصومی ست؟ که ندانست کار پنجره را دل من مثل شیشه بود و شکست تا بهم زد قرار پنجره را دستی از دوش،بر نمی دارد پرده ی کولبار پنجره را چشم بارانیم چه کرد ؟ مگر بتکانم غبار پنجره را با قلم موی خیس مژگانم می کشم انتظار پنجره را بوی گل می تراود از لبخند باز خوان رهگذار پنجره را (عباسیه کهن) [ جمعه 88/1/7 ] [ 12:32 صبح ] [ parande ]
[ نظر ]
قلب من هیچ مگو این ضربان تکراریست زندگی آخ عجیب این جریان تکراریست گوش من نیست بدهکار به این صحبتها قصه عشق بگوقصه ی نان تکراریست در غم و فاجعه ی ماندن در عادتها چه کنم هان چه کنم آه و فغان تکراریست یک تکان یک حرکت یک تغییر همچو مرداب شدن بی نوسان تکراریست یک من تازه من زنده بیا کشف کنیم این من مرده به دستان زمان تکراریست [ جمعه 87/11/4 ] [ 1:11 عصر ] [ parande ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  نگارا روز و شب در بند آنم که از یادت دمی غافل نمانم نمی خواهم ولی از روی عادت به غفلت نامت آید بر زبانم خدایا از کرم دستوریم ده که گویم نام تو جانی فشانم |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |
